FILOSOFIE
Wat je ziet is maar een omhulsel, het belangrijkste blijft verborgen.
(uit de Klein Prins van Antoine de St Exupery)
Mijn objecten wil ik vullen met verhalen, het zijn ruimtes voor herinneringen. Ze willen vasthouden wat mooi en dierbaar is. Koesteren. Via afdrukken van voorwerpen neemt de klei letterlijk geschiedenis in zich op. De combinatie met vilt geeft een comfortabele geborgenheid waaraan je je mooiste herinneringen durft toe te vertrouwen. Glazuur of zilver verbijzondert en accentueert onderdelen.
DOZEN vormen binnen mijn werk een terugkerend thema. Het feit dat, los van wat ik er in stop, iemand anders altijd zijn eigen wereld in een doos kan verbergen geeft mij een enorme inspiratie en voldoening. Daarnaast is in de loop van de tijd het maken van de dozen een zoektocht geworden naar de achtergronden van mijn fascinatie voor BEWAREN en de onderliggende drijfveer het vangen van DE HERINNERING.
BEWAREN: In bewaren ligt altijd een keuze besloten: Wat ga je bewaren? Voor wie ga je bewaren? Hoe ga je bewaren, zodat je niet vergeet? Hoe weet je nu wat je straks nodig hebt? Dat weet je niet… Het is een inschatting, een belofte, een poging. De aandacht, de liefde en toewijding die erbij komt, het proces van het bewaren zorgt voor de verbinding. Het koesteren daar gaat het om.
BEWAREN IN KLEI: Het open en dicht maken moet met zorg gebeuren, klei kan breken. Het materiaal dwingt aandacht voor de handelingen af, maakt van het openen en sluiten als vanzelf een ritueel en een moment van bezinning. Soms wordt het open en dicht maken verzacht door lapjes vilt tussen twee lagen keramiek, soms is het juist de spanning van het schurende geluid van keramiek op keramiek dat ingezet wordt om voorzichtigheid en zorg bij het open en dicht maken te waarborgen.
